ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง : การสำรวจงานวิจัยระหว่าง พ.ศ. 2549-2558

Main Article Content

นิภาพรรณ เจนสันติกุล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อสำรวจและสังเคราะห์งานวิจัยด้านปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ใช้แนวทางการศึกษาเชิงคุณภาพ เป็นการศึกษาเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยทำการรวบรวมข้อมูลงานวิจัยเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงระหว่างปี พ.ศ. 2549 - 2558 จากฐานข้อมูล ThaiLIS เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูล ทำการวิเคราะห์ข้อมูลตามแนวทางของ Miles & Huberman ผลการวิจัยพบว่า มีงานวิจัยเศรษฐกิจพอเพียง ระหว่าง พ.ศ. 2549-2558 จำนวน 162 รายการ งานวิจัยส่วนใหญ่มุ่งเน้นการนำไปใช้ระดับบุคคล การดำรงอยู่ การจัดการหนี้สิน พฤติกรรมการใช้จ่าย การจัดการความรู้ และชุมชนต้นแบบ เหตุผลของการนำไปใช้มาจากปัญหาเรื่องการบริโภคนิยม และองค์ความรู้เกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงส่วนใหญ่มีความเชื่อมโยงกับวัฒนธรรม การเปรียบเทียบเศรษฐกิจพอเพียงกับเศรษฐกิจแบบทุนนิยม การสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง การพัฒนาแนวคิดขององค์ความรู้เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง การพัฒนากระบวนการเรียนรู้และการประยุกต์ใช้ระดับชุมชน ตลอดจนการเชื่อมโยงเครือข่ายการพัฒนาชุมชนพอเพียงของภาคประชาสังคม

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

คณะอนุกรรมการขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง. (2548). เศรษฐกิจพอเพียงคืออะไร. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

ธนวุฒิ พิมพ์กิ, และจันทนา ฤทธิสมบูรณ์. (2557). การประยุกต์ใช้แนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงกับวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัย มสด, 10(1), 1-21.

นิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์. (2555). วิธีการวิจัยเชิงผสมผสานสำหรับงานสาธารณสุข. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 7(2), 130-152.

นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2556). แหล่งเรียนรู้ตลอดชีวิตต้นแบบตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา: เมืองโบราณและวัดญาณสังวรารามมหาวรวิหาร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 6(1), 14-22.

พิพัฒน์ ยอดพฤติการ. (2550). เศรษฐกิจพอเพียงหมายถึงอะไร. กรุงเทพฯ : สถาบันไทยพัฒน์.
มยุรี เสือคำราม, และสมศักดิ์ ลิลา. (2555). เศรษฐกิจพอเพียง : ศาสตร์แห่งการพัฒนา. วารสารนักบริหาร,
32(3), 40-47.

สมบัติ กุสุมาวลี. (2549). ความเข้มแข็งทางวัฒนธรรมของชุมชนกับการพัฒนาตามแนวทางของหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ : ศูนย์ศึกษาเศรษฐกิจพอเพียง สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

อดินันท์ พรหมพันธ์ใจ. (2550). การนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในชุมชนเพื่อการจัดการทุนประเทศเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

อภิชัย พันธเสน. (2549). สังเคราะห์องค์ความรู้เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

อภิชัย พันธเสน, ปัทมาวดี โพชนุกูล ซูซูกิ, มนัส โกมลฑา, กนกรัตน์ ยศไกร, ปัณฑา ลาภชุ่มศรี, สกฤติ อิสริยานนท์, และมณีรัตน์ จริยธรรมวัติ. (2550). โครงการสังเคราะห์งานวิจัยข้อเขียน และบทความเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.

อภิชัย พันธเสน. (2551). การวิจัยและพัฒนาเพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม(ศูนย์คุณธรรม).

Miles M., & Huberman A. (1984). Qualitative Data Analysis: A Sourcebook for New Methods. Beverly Hills, CA: Sage Publications.