ปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการศึกษาต่อสาขาวิชาชีพครูของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

Abstract

            การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครู ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม 2. ศึกษาระดับแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครู 3. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจกับแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครู 4. สร้างสมการพยากรณ์แรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครูกลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 1 จำนวน 317 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือ  ที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันและใช้การวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า 1. ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครู  โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ระดับแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครู โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3. ปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครูมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูงและเป็นความสัมพันธ์ทางบวก   4. ปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครูตัวแปรที่รับการคัดเลือกเข้าสมการ คือ ปัจจัยด้านลักษณะมุ่งอนาคต หลักสูตรการเรียน
การสอน การได้รับการยอมรับนับถือและความคาดหวังของผู้ปกครอง ร่วมกันเป็นตัวทำนายแรงจูงใจในการศึกษาต่อในสาขาวิชาชีพครู ร้อยละ 51.20  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01