ความสัมพันธ์ระหว่างเงินค่าขนมกับปริมาณฟันผุ ถอน อุด (DMFT) ในเด็กอายุ 12 ปี ในโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

          การศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ หาความสัมพันธ์ระหว่างเงินค่าขนมกับปริมาณฟันผุ ถอน อุด (DMFT) ในเด็กอายุ 12 ปี ในโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอคูเมือง จังหวัด บุรีรัมย์ ตัวอย่างมี 299 คน สุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบเป็นระบบ วัดเงินค่าขนมในรูปของรายจ่ายเฉพาะค่าขนมต่อสัปดาห์เป็นบาท เก็บ ข้อมูลด้วยแบบสอบถามสำหรับการสัมภาษณ์โดยตรง แบบบันทึกเงิน ค่าขนม และแบบบันทึกการตรวจฟัน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการถดถอย พหุทวินามแบบลบกรณีตัวแปรตามมีค่าเป็นศูนย์จำนวนมาก ผลการศึกษา พบว่า เด็กที่มีรายจ่ายเฉพาะค่าขนมตั้งแต่สัปดาห์ ละ 80 บาทขึ้นไป มีปริมาณฟันผุ ถอน อุด (DMFT) มากกว่า เด็กที่มี รายจ่ายน้อยกว่า 80 บาทต่อสัปดาห์ 1.56 เท่า (95% CI= 1.19-2.06) เด็กที่เป็นชาวไทยอีสานมีปริมาณฟันผุ ถอน อุด (DMFT) มากกว่า เด็ก ไทยเขมร 1.34 เท่า (95% CI= 1.04-1.72) ส่วนเด็กชาวไทยโคราชมี ปริมาณฟันผุ ถอน อุด (DMFT)ไม่แตกต่างจากเด็กไทยเขมร(Adjusted incidence rate ratio[IRRadj]= 1.28; 95% CI= 0.92-1.78) เด็ก ที่มีผู้เลี้ยงดูจบการศึกษาตํ่ากว่ามัธยมศึกษามีปริมาณฟันผุ ถอน อุด (DMFT) มากกว่า เด็กที่มีผู้เลี้ยงดูจบการศึกษาตั้งแต่ระดับมัธยมศึกษา ขึ้นไป 1.29 เท่า (95% CI= 1.05-1.59) เด็กที่มีสมาชิกในครอบครัว สูบบุหรี่ตั้งแต่ 2-3 คน มีปริมาณฟันผุ ถอน อุด(DMFT) มากกว่า เด็ก ที่ไม่มีสมาชิกในครอบครัวสูบบุหรี่ 1.27 เท่า (95% CI= 1.01-1.61) จากผลการศึกษาแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างเงิน ค่าขนมกับปริมาณฟันผุ ถอน อุด ในเด็กอายุ 12 ปี แม้ว่าขนาดความ สัมพันธ์จะไม่สูงนัก แต่ผู้เกี่ยวข้องควรนำไปพิจารณาประกอบการหา มาตรการแก้ปัญหาสุขภาพฟันของเด็กวัยนี้