การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนาชมรมผู้สูงอายุ เพื่อเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุในเขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

        การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการดำเนินงานในการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุของชมรมผู้สูงอายุ 2) ศึกษาความต้องการและการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการ กับการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุในชมรม 4) ศึกษา ความช่วยเหลือในการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุของชุมชนและสวัสดิการของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และ 5) เสนอรูปแบบการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนาชมรมผู้สูงอายุเพื่อเสริมสร้าง สุขภาวะของผู้สูงอายุ เป็นงานวิจัยแบบผสมผสานวิธีใช้การวิจัยเชิงปริมาณสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน ได้แก่ กลุ่มตัวอย่างที่เป็นผู้สูงอายุสมาชิกชมรมผู้สูงอายุในชุมชนเสนานิคม 2 ชุมชนประชาร่วมใจ 2 ชุมชนนครหลวง และชุมชนหมู่บ้านรุ่งเจริญ จำนวน 200 คน โดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงและ แบบบอกต่อ ได้แก่ ผู้สูงอายุในชุมชน ผู้นำชุมชน ผู้นำชมรมผู้สูงอายุ และเจ้าหน้าที่ดูแลชมรมผู้สูงอายุรวมจำนวน 12 คน และการสนทนากลุ่มตามแนวทางการทำประชาคมระหว่างชุมชนและหน่วยงาน รวมจำนวน 26 คน วิเคราะห์เนื้อหาแบบอุปนัย
        ผลการวิจัยพบว่า 1) การดำเนินงานการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุของชมรมผู้สูงอายุมีความเหมาะสมระดับปานกลาง 2) ความต้องการในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุในชมรมอยู่ในระดับมาก แต่การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุในการเสริมสร้างสุขภาวะอยู่ในระดับปานกลาง 3) ความต้องการเสริมสร้างสุขภาวะมีความสัมพันธ์ทางบวกขนาดปานกลางกับการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ 4) ความช่วยเหลือด้านสวัสดิการสังคมในการเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุมีทุกด้าน และ 5) รูปแบบการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนาชมรมผู้สูงอายุเพื่อเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ ได้แก่ การให้ผู้สูงอายุมีส่วนร่วมทุกด้านและชมรมผู้สูงอายุได้รับความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง