SRAVASTI TWIN MIRACLES: BUDDHA’S LIFE AS DEPICTED BY POPULAR DVARAVATI ART
Keywords:
ทวารวดี, พุทธประวัติ, ยมกปาฏิหาริย์Abstract
The scene of the Lord practicing the Twin Miracles at Sravasti was portrayed by Dvaravati Buddhists through many methods including; sculptures, motifs and votive tablets. These different portrayals symbolize how this scene was one of the most popular ones employed in Dvaravati art.
his article is aimed at researching the factors which made the scene so popular. The results of the study are as follows:
1. A miracle is a very important method commonly used to induce people into believing in the Lord Buddha, and to follow his teachings.
2. The episode of practicing the Twin Miracles at Sravasti is one of the most important miraculous events in the Lord Buddha’s life. It is depicted in detail within many scriptures. The significance of this scene is how it portrays Buddhism subduing the Pagans.
3. This episode offers a good opportunity for believers to create many Buddha images (the Lord Buddha himself and his double miracles). According to ancient beliefs: the greater the number of Buddha images you offer, the greater the merit you will receive.
References
กรรณิการ์ วิมลเกษม และจิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา, “ชื่อทวารวดีในจารึกวัดจันทึก,” ใน สังคมและวัฒนธรรมในประเทศไทย, กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร, 2542
เกสรา จาติกวนิช, “พุทธประวัติในประติมากรรมทวารวดี,” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545.
ถังซําจั๋ง, ถังซําจั๋ง: จดหมายเหตุการณ์เดินทางสู่ดินแดนตะวันตกของมหาราชวงศ์ถัง, แปลโดย ชิว ซูหลุน, กรุงเทพฯ : มติชน, 2547.
ประสาร บุญประคอง และ ฉ่ำ ทองคําวรรณ, “คําอ่านจารึกที่ฐานพระพุทธรูป อักษรและภาษามอญโบราณ,” ศิลปากร ปีที่ 11, ฉบับที่ 6 มีนาคม 2511), หน้า 108-111.
ปัญญาสชาดก เล่ม 1, พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ : ศิลปาบรรณาคาร, 2549 พระบาลีวินัยปิฎก มหาวรรค (ปฐมภาค), พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับสังคายนา ใน พระบรมราชูปถัมภ์ พุทธศักราช 2530, กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา, 2530.
พระบาลีสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค, พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับสังคายนาในพระบรมราชูปถัมภ์ พุทธศักราช 2530, กรุงเทพฯ : กรมการศาสนา, 2530.
พระบาลีสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาท, พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับสังคายนาในพระบรมราชูปถัมภ์ พุทธศักราช 2530, กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา, 2530
พระสูตรและอรรถกถา แปล ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่มที่ 1 ภาคที่ 2 ตอนที่ 3, กรุงเทพฯ : มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2525.
พระสูตรและอรรถกถา แปล ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม 3 ภาค 6, กรุงเทพฯ : มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2525
พระสูตรและอรรถกถา แปล มหาวรรค เล่ม 4 ภาค 1, กรุงเทพฯ : มหามกุฎราชวิทยาลัย, 2525.
พิริยะ ไกรฤกษ์, “ประติมากรรมสมัยทวารวดีที่บริเวณถ้ําเขางู จังหวัดราชบุรี,” ใน ศิลปและโบราณคดีในประเทศไทย เล่ม 2, กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2518.
ยอช เซเดส์, ตํานานพระพิมพ์, พระนคร : ศิลปาบรรณาคาร, 2495.
รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง, “ยมกปาฏิหาริย์ที่วัดราชบูรณะ,” เมืองโบราณ ปีที่ 30, ฉบับที่ 1 (มกราคม-มีนาคม 2547), หน้า 114 - 120.
ศิลปากร, กรม. จารึกในประเทศไทย เล่ม 1 อักษรปัลลวะ หลังปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ 12-14, กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529.
ศิลปากร, กรม. จารึกในประเทศไทย เล่ม 2 อักษรปัลลวะ อักษรมอญ พุทธศตวรรษที่ 12-21, กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529.
ศิลปากร, กรม. จารึกสมัยสุโขทัย, กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2527.
ศิลปากร, กรม. ประชุมจารึกภาคที่ 2 จารึกทวารวดี ศรีวิชัย ละโว้, พระนคร : กรมศิลปากร, 2504.
ศิลปากร, กรม. พระพุทธรูปและพระพิมพ์ในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะ, พระนคร: กรมศิลปากร, 2502
อุไรศรี วรศะริน, “จารึกภาษามอญบางหลักในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ,” ใน ดินแดนไทยจากยุคประวัติศาสตร์ตอนต้นจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 15, เอกสาร ประกอบการประชุมทางวิชาการระดับชาติฝรั่งเศส-ไทย ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2531.
Hiuen Tsiang, Siyuki : Buddhist records of the Western world, translated from
the Chinese of Hiuen Tsiang (A.D. 629), Delhi : Oriental Books Reprint Corporation, 1969.
Downloads
Issue
Section
License
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน
