การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างพลังอำนาจด้านจิตใจแก่บุคลากร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาสภาพความต้องการในการเสริมสร้างพลังอำนาจด้านจิตใจแก่บุคลากรมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ๒) เพื่อพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างพลังอำนาจด้านจิตใจแก่ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นบุคลากรผู้ปฏิบัติงานที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย  วิทยาเขตในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ทั้ง ๕ แห่ง ในระดับผู้บริหาร สายวิชาการ และสายปฏิบัติการ ๒๐๐ รูป/คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท

ผลการวิจัยพบว่า

๑. บุคลากรมีระดับการเสริมสร้างพลังอำนาจด้านจิตใจโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ ด้านการติดต่อสื่อสารภายในองค์กร รองลงมาคือ ด้านการตระหนักในค่าแห่งตน ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านการสร้างแรงจูงใจ

๒. ผู้บริหารมีรูปแบบการเสริมสร้างพลังอำนาจด้านจิตใจแก่บุคลากร ดังนี้ คือ ๑) การเสริมสร้างพลังอำนาจด้านจิตใจโดยการจัดสรรทรัพยากรให้เพียงพอและมีประสิทธิภาพ ๒) การให้ข้อมูลข่าวสารเป็นระบบและหลายช่องทาง ๓) การสนับสนุนบุคลากรทั้งจากเพื่อนร่วมงานและผู้บริหาร ๔) การให้โอกาสก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ๕) การเพิ่มพูนทักษะ และความสามารถให้แก่บุคลากรในรูปแบบต่างๆ