รูปแบบการจัดการหอศิลปะและวัฒนธรรมในสถาบันอุดมศึกษา

Main Article Content

พิศรวัส ภู่ทอง
อัมพวัลย์ วิศวธีรานนท์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ  1) เพื่อศึกษาสภาพการจัดดำเนินการหอศิลปะและวัฒนธรรมในสถาบันอุดมศึกษาสองแห่ง คือ มหาวิทยาลัยบูรพา  และมหาวิทยาลัยทักษิณ และ 2) เพื่อนำเสนอรูปแบบในการจัดการหอศิลป์ที่เหมาะสมแก่คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒซึ่งกลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้บริหารและผู้ที่ปฏิบัติงานในหน้าที่ผู้ดูแลรับผิดชอบ หอศิลปะและวัฒนธรรมภาคตะวันออก มหาวิทยาลัยบูรพา และหอศิลปกรรมทักษิณ มหาวิทยาลัยทักษิณ ตั้งแต่พุทธศักราช 2554-2558 จำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้ คือ แบบสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า


  1. สภาพการจัดดำเนินการหอศิลปะและวัฒนธรรมทั้งสองแห่งมีดังนี้ 1) ภารกิจและการบริหารจัดการ มีโครงสร้างและยุทธศาสตร์การบริหารงานที่อยู่ภายใต้หน่วยงานที่เกี่ยวกับศิลปะและวัฒนธรรม โดยผู้บริหารของหน่วยงาน เช่น คณบดี ผู้อำนวยการสถาบันเป็นผู้ดูแลมีบุคลากรประจำเพื่อปฏิบัติงานเพียง 1-2 คน จึงอาศัยการประสานความร่วมมือกับหน่วยงานภายในและนอกเพื่อให้ภารกิจบรรลุตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ มีกิจกรรมภายในที่ดำเนินการเองและการให้บริการเข้าใช้อาคารสถานที่ 2) การสร้างเครือข่ายในการดำเนินงานเป็นความร่วมมือระหว่างภาครัฐและภาคเอกชนกลุ่มศิลปินและองค์กรต่างประเทศและ 3) ทุนทางชุมชนสังคมและวัฒนธรรมของหน่วยงานแต่ละแห่ง สนับสนุนและเกื้อกูลให้การดำเนินงานของหอศิลปะและวัฒนธรรม เป็นไปอย่างต่อเนื่องและเกิดประสิทธิผลตามที่หน่วยงานกำหนดไว้

  2. รูปแบบการดำเนินงานหอศิลปะและวัฒนธรรมที่เหมาะสม ควรมีการกำหนดโครงสร้างการบริหารงานและยุทธศาสตร์การบริหารงานที่เน้นการบริการวิชาการแก่ชุมชนเมืองเพื่อสร้างรายได้เชิงวิชาการที่สอดรับการเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ มีผู้บริหารมืออาชีพที่มีความรู้และประสบการณ์ทั้งในด้านการบริหารงานหอศิลป์ พิพิธภัณฑ์ หรือแหล่งเรียนรู้ในรูปแบบต่างๆ เพื่อให้การดำเนินงานมีระบบและมีความต่อเนื่องตามวงจรคุณภาพการบริหาร บริหารงานแบบลีน และบริหารสื่อและเทคโนโลยีสารสนเทศในเชิงรุกที่สอดคล้องกับการเป็น หอศิลปวัฒนธรรม ยุค 4.0 โดยมีการกำหนดแผนกลยุทธ์เพื่อสนับสนุนการสร้างฐานข้อมูลทางศิลปะและวัฒนธรรม และแหล่งเรียนรู้ทางศิลปะและวัฒนธรรมของสถาบันอุดมศึกษาใน ภาคกลางให้เป็นที่ยอมรับในระดับชาติและนานาชาติ

Article Details

บท
บทความวิชาการ