Music of Tai Ya Ethnic Group in Chiang Rai Province

Authors

  • องอาจ อินทนิเวศ School of Social Science, Chiang Rai Rajabhat University

Keywords:

Ethnomusicology, Tai Ya culture, Tai Ya

Abstract

Tai Ya is one of the ethnic groups that use Tai dialect as Shan (Tai Yai), Tai Lue, Tai Kuen, and Tai Yuan. This dialect is regarded as a language in the Tai-Kadai language family. This study, aimed to investigate the knowledge of music of Tai Ya ethnic group. Ethnomusicology approaches were used for this present study. The findings revealed that during the data collection process little information was found to support Tai Ya people wisdom experts’ ability to clearly communicate information about the characteristics and types of music used in their ethnic communities.  However, data from literature and secondary sources of Thai and foreign academic scholars showed that the musical wisdoms of Tai Ya ethnic group can be classified into three main aspects including: 1) chordophone music instrument such as “Ting Tong”. This kind of instrument is normally used in Tai Ya’s festivals.; 2) “Hong Kham”. It is a vocal music singing in Tai Ya. The melody is originated from the melody of Tai Ya’s weaving dance in the past.; and 3) the importance and functions of in Tai Ya’s music in their culture. Results of this study can be beneficial for Tai Ya people and to bring their music wisdom back to their culture and society

Author Biography

องอาจ อินทนิเวศ, School of Social Science, Chiang Rai Rajabhat University

ศศ.ม. (ดนตรี) วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล

คบ. (ดนตรีศึกษา) สถาบันราชภัฏเชียงใหม่

References

1. บุญช่วย ศรีสวัสดิ์. 30 ชาติในเชียงราย. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม, 2557.

2. เลหล้า ตรีเอกานุกูล. “แนวทางการจัดตั้งโครงการศูนย์การเรียนรู้วัฒนธรรมชาติพันธุ์ไตหย่า บ้านน้ำบ่อขาว ตำบลห้วยไคร้ อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย.” วารสารสถาบันวัฒนธรรม และศิลปะ 18, 1 (2560): 114-121.

3. เลหล้า ตรีเอกานุกูล. ปราชญ์ชาวบ้านและผู้ศึกษาเรื่องกลุ่มชาติพันธุ์ไตหย่า (ผู้ให้สัมภาษณ์). เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม 2559.

4. เลหล้า ตรีเอกานุกูล และจุไรรัตน์ วรรณศิริ. “การผสมกลมกลืนเข้ากับวัฒนธรรมใหม่ การอนุรักษ์และการสืบทอดอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ไตหย่าในจังหวัดเชียงราย.” วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ 1, 1 (2554): 32-40.

5. สุวิไล เปรมศรีรัตน์ และคณะ. แผนที่ภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในประเทศไทย. สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2547.

6. สุวิวัฒน์ ธิติวัฒนารัตน์. “ศึกษาบทบาท สถานภาพ และกิจกรรมของดนตรีปี่พาทย์มอญในสังคมและวัฒนธรรมจังหวัดปทุมธานี.” วารสารดนตรีรังสิต 4, 2 (2552): 40-50.

7. องอาจ อินทนิเวศ. “รายงานการวิจัยเรื่อง องค์ความรู้ จิตสำนึกรักษ์ และกระบวนการสืบทอดภูมิปัญญาด้านดนตรีของกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดเชียงราย.” กรมส่งเสริมวัฒนธรรม, 2560.

8. __________. “ซือบือ เครื่องดนตรีภูมิปัญญาของกลุ่มชาติพันธุ์ลีซู: มิติในการอนุรักษ์ บทเพลง และการวิเคราะห์.” วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่ 5, 2 (2555): 100-111.

Downloads

Published

28.01.2019

How to Cite

อินทนิเวศ องอาจ. 2019. “Music of Tai Ya Ethnic Group in Chiang Rai Province”. Rangsit Music Journal 14 (1):129-43. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/rmj/article/view/168530.

Issue

Section

บทความวิจัย | Research Article